Oostakker-dikta, opphaveleg publisert i 1955, er den sjette og mest kjende diktsamlinga til den store belgiske forfattaren Hugo Claus. Tittelen viser til ein Maria-valfartstad nær Gent i Aust-Flandern; Oostakker blir gjerne kalla ”Flanderns Lourdes” og er den viktigaste valfartsstaden i landet. I samlinga set Claus underverkstrua til katolisismen opp mot antikke fruktbarheitsmyter og ei vedkjenning til den voldsomme, fysiske kjærleiken. Nokon har kalt boka eit ”heidensk alter av ord”. Den kan lesast ut frå mange vinklar, som års-syklus, fruktbarheitsrite, frontalangrep på katolisismen, pyntelegheita og familien, og som vedkjenning til det kroppslege begjæret og den fysiske – for ikkje å seie dyriske – kjærleiken.
Samlinga er omsett av Finn Øglænd og Roald van Elswijk.